Nostalgi

Eg vart litt nostalgisk, så kom eg på ein sang full av tårar, håp, historie, lengsel. Det er sjølvsagt ein Brann-sang. I og for seg litt synd. Eg hadde sympati for Brann, eg studerte tre år i Bergen. Men det er no ein gong slik at det er ikkje det som er laget mitt. Her er sangen på YouTube:



Den neste sangen er ein som handlar mykje om det samme. Den er dog ikkje kjent for å vere like sarkastisk som 20000 tomme seter heier på Lyn, men det er mykje frykt i denne sagen: